Połączenie z bazą

To jest test połączenia z bazą danych za pomocą biblioteki PDO.

Poniżej wyświetla się pobrana zawartość pola content dla rekordu bID=10 tabeli btContentLocal.

Galaktyka Andromedy (zwana również Messier 31, M31 lub NGC 224, a wcześniej także Wielką Mgławicą w Andromedzie) – galaktyka spiralna, leżąca około 2,52 miliona lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Andromedy.

Do niedawna sądzono, że Galaktyka Andromedy jest największą galaktyką w Grupie Lokalnej, w skład której oprócz niej wchodzą również Droga Mleczna, Galaktyka Trójkąta oraz około 50 mniejszych galaktyk. Obecnie, na podstawie dokładniejszych obliczeń opartych na nowszych danych obserwacyjnych, uważa się, że Droga Mleczna zawiera więcej ciemnej materii i może być najmasywniejszym obiektem w grupie. Wciąż jednak Galaktyka Andromedy zawiera znacznie więcej gwiazd, a ostatnie obserwacje przy pomocy Teleskopu Spitzera pozwalają szacować ich liczbę na około bilion.

Galaktyka Andromedy jest największą i najjaśniejszą galaktyką nieba północnego. Doskonale widać ją nawet przez małe lornetki. Obserwacje można prowadzić także gołym okiem, niekiedy nawet na przedmieściach większych miast. W obszarach izolowanych od oświetlenia widoczna jest jako niewielka mgiełka, jednak jej całkowita średnica kątowa przewyższa sześciokrotnie kątowe rozmiary Księżyca.

Podstawowe informacje (nagłówek h1)

Podstawowe informacje (nagłówek h2)

Podstawowe informacje (nagłówek h3)

Podstawowe informacje (nagłówek h4)

Podstawowe informacje (nagłówek h4)
Podstawowe informacje (nagłówek h4)

M31 jest jedną z niewielu galaktyk, których widma wykazują przesunięcie ku fioletowi. Jej prędkość radialna względem Słońca równa jest około 300 km/s. Po odliczeniu prędkości poruszania się Układu Słonecznego wewnątrz Drogi Mlecznej, uzyskamy prędkość zbliżania się naszej Galaktyki i Galaktyki Andromedy – jest ona równa około 100 km/s. Nie oznacza to jeszcze, że obie galaktyki na pewno zderzą się w odległej przyszłości, gdyż do tego styczna składowa wektora prędkości M31 musi być dostatecznie mała. Precyzyjne pomiary wykonane przy użyciu Teleskopu Hubble'a wykluczyły w 2012 roku scenariusz, w którym galaktyki miały się minąć. Galaktyka Andromedy jest zatem rzeczywiście na kursie kolizyjnym z Drogą Mleczną, a początek zderzenia nastąpi za około 3 miliardy lat. Obie galaktyki najprawdopodobniej będą mieszać się przez kilka miliardów lat, a ostatecznie stworzą ogromną galaktykę eliptyczną. Takie zderzenia są pospolite we Wszechświecie, możemy je obserwować również teraz (przykładem mogą być Galaktyki Czułki) .


Pomimo szerokiej wiedzy, jaką naukowcy posiadają o Galaktyce Andromedy, określenie dokładnej odległości do niej zawsze stanowiło problem. Kiedy w roku 1953 odkryto drugi, ciemniejszy typ cefeid (tzw. gwiazdy typu W Virginis), dystans oszacowany przez Edwina Hubble'a na ponad milion lat świetlnych został podwojony. W latach 90. XX wieku satelita Hipparcos określił tę odległość na 2,9 miliona lat świetlnych. Jednak gdy później okazało się, że w przypadku bardzo odległych obiektów pomiary wykonane przy pomocy tego satelity często bywają zawyżone o około 10%, zasugerowano, że dystans do M31 może być mniejszy.

Struktura (nagłówek h3)

Ramiona spiralne Galaktyki Andromedy są usiane licznymi obszarami H II, które Walter Baade opisał jako przypominające paciorki na sznurku. Wydaje się, że są one rozmieszczone ciasno, lecz w rzeczywistości są pomiędzy nimi większe odległości niż w Drodze Mlecznej.

This is a short block quote — look Ma, no paragraph tags!
This is a longer block quote.
It uses paragraph elements.
You know the golden rule, don’t you boy? Those who have the gold make the rules.
— Crazy hunch-backed old guy from the movie Aladdin

Skorygowane zdjęcia M31 pokazują w pełni strukturę jej ramion. Obserwujemy specyficzny podział na ramiona wewnętrzne i zewnętrzne, oddzielone od siebie o minimum 13 tysięcy lat świetlnych. Jedną z przyczyn powstania tego dziwnego spiralnego wzoru może być interakcja z towarzyszącą Galaktyce Andromedy, bardzo blisko położoną galaktyką M32. Można się o tym przekonać obserwując przemieszczenia chmur neutralnego wodoru z gwiazd.

Klasyfikacja galaktyk Hubble'a (inaczej sekwencja Hubble'a) – system morfologicznej klasyfikacji galaktyk zaproponowany przez Edwina Hubble'a w 1936 roku.

  1. galaktyki eliptyczne: typ E (ang. Elliptical) – mające regularny kształt kulisty lub elipsoidalny o gładkiej strukturze;
  2. galaktyki spiralne: typ S (ang. Spiral) – mające postać dysku z ramionami spiralnymi wychodzącymi z centralnego zgrubienia galaktycznego;
  3. galaktyki soczewkowate: typ S0 – galaktyki spiralne o słabo spłaszczonym centrum, pozbawione wyraźnej struktury spiralnej, stanowią typ pośredni pomiędzy galaktyką eliptyczną a spiralną;
  4. galaktyki nieregularne: typ Irr (ang. Irregular) – będące efektem kolizji lub zbliżenia dwóch galaktyk, nie mają określonego symetrycznego kształtu.

Galaktyki spiralne są typem galaktyk charakteryzujących się następującymi własnościami fizycznymi:

Lista numerowana: Galaktyki można podzielić na cztery główne typy:

  1. spiralna
    1. bez poprzeczki – typ S (od: spiral)
    2. z poprzeczką – typ SB (od spiral barred)
  2. soczewkowata – typ S0
  3. eliptyczna – typ E (od: elliptical)
  4. nieregularna – typ Irr (od: Irregular)

Lista nienumerowana: Galaktyki można podzielić na cztery główne typy:

Lista mieszana 1: Galaktyki można podzielić na cztery główne typy:

Lista mieszana 1: Galaktyki można podzielić na cztery główne typy:

  1. spiralna
    • bez poprzeczki – typ S (od: spiral)
    • z poprzeczką – typ SB (od spiral barred)
  2. soczewkowata – typ S0
  3. eliptyczna – typ E (od: elliptical)
  4. nieregularna – typ Irr (od: Irregular)

Zderzenie się galaktyk (nagłówek h4,h5,h6)

Zderzenie galaktyk to zjawisko astronomiczne, które zachodzi, gdy dwie lub więcej galaktyk nachodzi na siebie, zaburzając nawzajem swoje pola grawitacyjne. Proces taki trwa zwykle setki milionów lat i często prowadzi do połączenia się galaktyk w jedną. Zderzenie takie nie stanowi jednak totalnej katastrofy. Podczas kolizji galaktyk rzadko dochodzi do zderzeń gwiazd, ze względu na ogromne odległości, które je dzielą. Ponadto gdy galaktyki zachodzą na siebie, w wyniku łączenia się zawartych w nich obłoków gazu i pyłu powstają nowe gwiazdy.

Zderzenie galaktyk to zjawisko astronomiczne, które zachodzi, gdy dwie lub więcej galaktyk nachodzi na siebie, zaburzając nawzajem swoje pola grawitacyjne. Proces taki trwa zwykle setki milionów lat i często prowadzi do połączenia się galaktyk w jedną. Zderzenie takie nie stanowi jednak totalnej katastrofy. Podczas kolizji galaktyk rzadko dochodzi do zderzeń gwiazd, ze względu na ogromne odległości, które je dzielą. Ponadto gdy galaktyki zachodzą na siebie, w wyniku łączenia się zawartych w nich obłoków gazu i pyłu powstają nowe gwiazdy.

Satelity Galaktyki Andromedy
Nazwa Typ Odległość od Słońca (mln ly) Magnitudo Rok odkrycia
M32 dE2 2,48 +9,2 1749
M110 dE6 2,69 +9,4 1773
NGC 185 dE5 2,01 +11 1787
NGC 147 dE5 2,2 +12 1829
Andromeda I dE3 2,43 +13,2 1970
Andromeda II dE0 2,13 +13 1970
Andromeda III dE2 2,44 +10,3 1970
Andromeda IV dIm?     1972
Andromeda V dSph 2,52 +15,4 1998
Andromeda VI dSph 2,55 +14,5 1998
Andromeda VII dSph 2,49   1998
Andromeda VIII dSph 2,7 +9,1 2003
Andromeda IX dSph 2,5 +16,2 2004
Andromeda X dSph 2,9 +16,2 2005
  1. galaktyki eliptyczne: typ E (ang. Elliptical) – mające regularny kształt kulisty lub elipsoidalny o gładkiej strukturze;
  2. galaktyki spiralne: typ S (ang. Spiral) – mające postać dysku z ramionami spiralnymi wychodzącymi z centralnego zgrubienia galaktycznego;
  3. galaktyki soczewkowate: typ S0 – galaktyki spiralne o słabo spłaszczonym centrum, pozbawione wyraźnej struktury spiralnej, stanowią typ pośredni pomiędzy galaktyką eliptyczną a spiralną;
  4. galaktyki nieregularne: typ Irr (ang. Irregular) – będące efektem kolizji lub zbliżenia dwóch galaktyk, nie mają określonego symetrycznego kształtu.
  1. galaktyki eliptyczne: typ E (ang. Elliptical) – mające regularny kształt kulisty lub elipsoidalny o gładkiej strukturze;
  2. galaktyki spiralne: typ S (ang. Spiral) – mające postać dysku z ramionami spiralnymi wychodzącymi z centralnego zgrubienia galaktycznego;
  3. galaktyki soczewkowate: typ S0 – galaktyki spiralne o słabo spłaszczonym centrum, pozbawione wyraźnej struktury spiralnej, stanowią typ pośredni pomiędzy galaktyką eliptyczną a spiralną;
  4. galaktyki nieregularne: typ Irr (ang. Irregular) – będące efektem kolizji lub zbliżenia dwóch galaktyk, nie mają określonego symetrycznego kształtu.

Pełne artykuły znajdziesz na: Galaktyka Andromedy, Klasyfikacja galaktyk Hubble'a, Galaktyka spiralna, Galaktyka,

Btn button Primary Secondary

Btn button Primary Primary

Block level button Primary Secondary

Success Info Warning Danger

Success Info Warning Danger

Success Info Warning Danger

Skorygowane zdjęcia M31 pokazują w pełni strukturę jej ramion. Obserwujemy specyficzny podział na ramiona wewnętrzne i zewnętrzne, oddzielone od siebie o minimum 13 tysięcy lat świetlnych. Jedną z przyczyn powstania tego dziwnego spiralnego wzoru może być interakcja z towarzyszącą Galaktyce Andromedy, bardzo blisko położoną galaktyką M32. Można się o tym przekonać obserwując przemieszczenia chmur neutralnego wodoru z gwiazd.